Michał „Shergar” Tronina Rozpoczęto pisanie w roku 1999.
Almanach Zapomnianych czyli przypowieść o zmierzchu magii.
Księga I : Wieża Mgieł.
Wszystkim elfom i krasnoludom żyjącym wśród nas.
Epilog.
Sędziwy krasnolud z grymasem bólu na twarzy poprawił zdrętwiałe nogi. Dzieciarnia wbijała w niego rozognione spojrzenia.
– Chyba wystarczy już na dzisiaj tych bajek. Idźcie spać, bo babcia będzie zła.
– Nie chcemy spać dziadku – zapiszczała dziewczynka. – Chcemy wysłuchać opowieści!
– Nie teraz – mruknął krasnolud. – Jestem zmęczony. Wiek ma swoje prawa, dzieciaczki. Przyjdźcie jutro…
– Obiecujesz, że dokończysz historię? – zapytał przejęty rudzielec.
– Obiecuję na swój topór. No chyba, że wcześniej śmierć się o mnie upomni…
– Przyjdziemy zaraz po śniadaniu – zapewnił grubasek i podrapał się po głowie. – Dobrze dziadku?
– Dobrze, dobrze. Kolorowych snów, szarańczo…
Kiedy dziatwa wybiegła z komnaty głośno się przy tym przekrzykując krasnolud zapatrzył się w chybotliwy płomień świecy. Nie mógł wiedzieć, że na niewielkim balkoniku przyczaiła się zakapturzona postać. Zasłuchana Śmierć oparła się na wyszczerbionej kosie i postanowiła zaczekać do świtu. Opowieść starego krasnoluda była tego warta…
Koniec Księgi Pierwszej.
Dramatis Personae:
Elian – książę Mythen, syn Elharda, Cień Nadziei… (Jego przodkowie: Authord Śmiały, Widheltz Smutny, Gunter Sprawiedliwy i ojciec – Elhard Mytheński)
Sheer’Ghar – elficki zabójca, prawdziwie imię, Elenthill (alias prof. Villiers).
Sigurd – prawdziwe imię Beowulf, Płomień Północy, przywódca powstania Berzegów (Berzeg – Mściciel), którzy nie chcieli podporządkować się hierokracji zakonu Siltana. Były jarl wysp Borgold.
Barton Monk – kłusownik, przyrodni brat rycerza Ultera von Kördengost, wysłannik Diega.
Chamber Berkaz – Łowca Czarownic, mukqunn (Wywołaniec). (Ździebełko, Patyczek, jego kuce).
Karl von Midenhoffem – rycerz zakonny, opiekun Eliana, następca Zygfryda Gathara.
Nia – córka czarnoksiężnika Mustafy, iluzjonistka i uzdrowicielka.
Visaril’Llaien – Jasna Pani, królowa elfów, Początek Końca…
Algirion Tas an’Dar – jeden z Trojga Pierwszych dzieci Livan’Dir.
Balaiareth eth’Dagorth – Pan Mroku i Cienia, zwany też Jeridin in’Ghar (Zwiastun Zagłady), włada on mroczną magią krwi i śmierci, która dała mu władzę nad nieumarłymi.
Feallan – brat Sheer’Ghara, wysłannik Jasnej Pani, na jej rozkaz współpracuje z Pandanorem.
Królowa Wygnanych – tajemnicza istota sprawująca władzę nad trzema klanami Szarych Elfów. Nikt nie wie kim naprawdę jest i jakie przyświecają jej cele…
Serivillaien – Królowa Śniegu, zamieszkuje pradawny kontynent, Ilihr’Vis, Wieczny Ląd (zwany też Irrillium Avalln) gdzie przewodzi uciekinierom ze Starego Świata. To ona poprowadzi elfów do boju.
Siqurney – córka Andavariella (dowódcy wojsk Visaril’Llaien), prawa ręka (dosłownieJ) Miriama.
Isra’Ell – Skorpion, przybiera też imię Kailig lub Złotousty, najemnik Miriama w Biaarze.
Pandanor – mag (doppelganger – zmiennokształny), przywódca Szarych Magów, pozornie wypełnia polecenia Visaril’Llaien. Naprawdę jest oddanym sługą Balaiaretha.
Garuman – prawa ręka Pandanora, były uczeń Koristo (Miriama).
Miriam – prawdziwe imię Koristo, uczeń i spadkobierca Algiriona, przywódca Bractwa Kamienia. Kiedyś był alchemikiem i uzdrowicielem.
K’han – prawdziwe imię Dagobert, brat Elharda Mytheńskiego i Zygfryda Gathara, przywódca oligarchii wojskowej władającej w Tylerii. Dowódca sił zbrojnych – Wielki Marszałek Polny. Ostatni spadkobierca Ardvena Gathara.
Blois i Worst Niziccy – bracia, najemnicy w służbie Miriama.
Władcy państw Koalicji:
Elhard – król Mythen, ojciec Eliana, zamordowany na rozkaz Pandanora przez Fritza Lubowitcha.
Andera – żona Elharda. Zmarła po urodzeniu Eliana. Była Aspeńską księżniczką, najstarszą siostrą Merlioli Co.
Fiêren – młodociany Książe Regan.
Królowa Aspenii – Merliolia Co.
Wielki Graf Gethandu –Vethard Mocny
Marchia Południowa – Uve den Sathinbland.
Zygfryd Gathar – Wielki Mistrz zakonu Ardvent Gathar. Starszy brat Elharda, jeden ze strażników Kamieni Życia (Ostatecznych Pieczęci).
Bractwo Kamienia:
Koristo (zwany też Miriam) – przywódca powstania magów z Argon.
Diego – przywódca Gildii Cienia,
Wilhelm Storm (szara eminencja Mythen) – przyjaciel i doradca Elharda.
Latarnik, tajemniczy nieumrały zamieszkujący latarnie Sakhill (jeden z cudów świata). Jest jednym ze strażników Kamieni Życia.
Król Szczurów – przywódca biedaków i żebraków w całych krainach Avar al’Aden, ukrywa się prawdopodobnie w Willsburgu. Nie posiada fizycznego aspektu ciała.
Flad’Nag (czytane wspak to…J), Arcymag Tylerii, doradca K’hana.
Mnich – przywódca Milczących (organizacji zabójców często wynajmowanych przez Krąg).
Przywódcy zakonów:
Swen Ul’Brishen – Mistrz zakonu Siltana, jarl wysp Borgold.
Wielebny Luther Wylgota-Porseno – Najwyższy kapłan zakonu Sethariuszy.
Arthurd de Moise – Mistrz zakonu Kawalerów Ognistego Miecza.
Gilborn Białoręki – Wielki mistrz zakonu Ungora Srogiego.
Gustaw Markonelli – Zakon Słońca Verteny.
Geron van der Lorn – Mistrz zakonu Ardvent Gathar (zwanego też zakonem Pieczęci). Po śmierci Eluarda namiestnik Mythen.
Pozostali:
Alorik – elf, pierwszy miecz zakonu Pieczęci, pierwszy ze strażników Kamieni Życia.
Ulter von Kördengost – zabity brat Bartona (przyrodni). Herb: czarna baszta spowita czerwonymi płomieniami. Był wysłannikiem Wilhelma Storma.
Dargoth – Cień, przyjaciel i (druga) prawa ręka Wilhelma.
Arilla – siostra Dargotha, strażniczka Księgi Wieczności.
Admirał Wethard – dowódca tyleryjskiej flotylli.
Hrabia Undovir de Montesque (zwany też Bezrękim) – herszt piratów z Miasta Zbiegów.
Wilhelm von Monstein – były sekretarz królewski.
Fritz Lubowitch – Były Królewski Kanclerz i sekretarz nowego namiestnika. Zmiennokształtny.
Joachim von Midenchoffen – ojciec Karla, zginął w bitwie o Tadonholm.
Uzaverinn – astrolog, wysłannik Serivillaien. Ale nic nie wie o jej matactwach. Ma odnaleźć Kamienie Życia.
Nidaniz Na’Diz – młody półelf, mag, przyjaciel Karla. Podąży z nim na poszukiwanie księcia. Jest zmiennokształtnym.
Ptak o Wielu Twarzach – szaman plemienia Ludzi-Łosi a także Sahem wszystkich wolnych berzgów z Irrillium Avalln.
Przyczajony Niedźwiedź – wódz wojenny plemienia Łosi.
Orli Pazur – syn Przyczajonego Niedźwiedzia.
Grot Śmierci – Lavoun Makhar, jednym z kathgorów.
Olaf Katerback – były miecznik, jeden z kilkunastu ocalałych najemników z Legionu Braci. Pomaga Nizickim w szkoleniu rekrutów.
Na’Zirr – Nożownik, poplecznik K’hana (hissari – sługa krwi Vinnony).
Vinnona – córka Nordona (zamordowanego Cesarza Tylerii).
Krwiopusz – Pierwszy dowódca Mieczowców K’hana. Jeden z oficerów w Legionie Braci.
Srebrny Szlak – legendarna grupa najemników. Trzech elfów, w tym: czarnoksiężnik i dwóch mistrzów miecza, łucznik – człowiek i były krasnoludzki kowal run. Charakterystyczna cecha: srebrne włosy.
Gutrun – kowal, jeden z Sześciu Płomieni Jurh, ostatni z krasnoludzkich Mistrzów Run.
Ilinezirr – pierwszy z pierwszych, który poznał naturę magii. Najpotężniejszy elficki Arcymag, pierwszy i ostatni władca zjednoczonych narodów elfickich.
Szesnastu z Argon – przywódcy powstania magów, którego upadek zapoczątkował zmierzch epoki magii.
Halster – wydawca Kuriera Mytheńskiego, w którym ukazywały się ogłoszenia Sheer’Ghara (jedna z ludzkich postaci przyjmowana przez Fritza).
Irillven – elf, zastępca Bloisa, dowódca straży w zamczysku Gargöth w dolinie Ylliver.
Strach – tajemniczy eremita zamieszkuje w Ytharäran (w Dolinie Zielonej Wody, Przeklęte Kurhany). Bezimienny czarnoksiężnik, on także brał udział w uwięzieniu Algiriona. Włada magią krwi.
Kulty i wierzenia:
Ten Który Daje Światło – Jerindon (ludzie)
Pan Wiatrów i Burz – Ergeton (ludzie)
Zawmenter – bogini przeznaczenia.
Pani Poranka, Arilla – bogini miłosierdzia, kult Sióstr Poranka.
Misurim – pradawna bogini snów.
Villisir – boginie nauki, jest ich siedem. Jedna z nich trzyma księgę, druga wagę, trzecia miecz, czwarta złotą monetę, piąta krucze pióro, szósta gałązkę oliwną a siódma dzierży berło. Nie mają imion.
Lindir – Ten Który Wskazuje Drogę, bóstwo czczone przez druidów ze Styllskiego Gaju.
Pani Poranka – Vis’Mevir (ludzie, choć nazwa zaczerpnięta ze starszej mowy).
Kiraven – bóg śmierci i snu, esencja nekromancji (ludzie).
Uthanis – ten Który Zabiera Życie, esencja magii krwi (elfy).
Dvar’Thon – Mroczna Esencja Chaosu, demonologia (Szare Elfy).
Livan’Dir – Światło Życia, Pierwsza z Pierwszych (elfy).
Qrontag – krasnoludzki bóg–kowal.
Wielki Dąb Świtu Życia – druidzi, magia zwierzęca i roślin (ludzie).
Garanthan – bóg smoczej magii, magii run (krasnoludowie).
Trójca: Miecz, Woda i Tajemnica – bóstwa wyznawane przez plemiona Berzegów.
Żywioły:
Ismeina – pani mórz i oceanów. Władczyni żywiołu wody (ludzie).
Melagor – pan ognia i płomieni. Władca żywiołu ognia (ludzie).
Vetresor – pan wiatru i burz. Władca żywiołu wiatru (ludzie).
Ganiss – matka ziemi. Włada żywiołem ziemi (ludzie).
Miejsca i krainy:
Avar al’Aden – kraina ludzi (państwa koalicji, Imperium Tylerii, księstwa Lachwackie, Wielkie Rody). Zachodnia część kontynentu zwanego Dachem Świata (ludzie, Vitahir’Jevir -elfy, Mutgar Borguth – krasnoludowie).
Biaara – pustynny kontynent na dalekim południu.
Irillium Avaln – pradawny kontynent, z którego przybyły narody elfickie.
Aroth’Dor – dawna stolica elfów w Avar al’Aden.
Iliis’Mir – legendarne elfickie miasto cudów.
Thruln Ag’Brohen – moczary na terenie Mythen. Miejsce historyczne (to tutaj po raz pierwszy spotkali się przedstawiciele Starszej Rasy. Elfickie narody i krasnoludzie klany zawarły tu pakt przypieczętowany wspólną krwią).
Wieża Mgieł – potężna baszta wykuta w górze leżącej w paśmie Chmurnych Szczytów, w Dolinie Świtu. To tutaj elfickie narody i krasnoludzie klany przypieczętowały krwią swoje ostatnie braterstwo. Obecnie w wieży uwięziony jest Algirion Tas an’Dar.
Darnvard – stolica księstwa Konwalii na południu krain (stamtąd wywodzą się konie konwalijskie).
Pargdevon – pierwsza stolica krasnoludów.
Ard’Morhtag – największa skupisko wolnych krasnoludów w Avar al’Aden (kontynent zwany też jest Nok’Riv), stolica klanów, potężna i nigdy niezdobyta twierdza. Tutaj znajduje się kamienny tron krasnoludów.
Kryształowy tron Lliendiru – legendarna elficka twierdza, Pierwsze miasto Sacrów zwane też Sercem Lodu. Tam po raz pierwszy narodziła się Trójca. Znajduje się w Chmurnych Szczytach.
Aqua Mea – to tu narodził się Miriam a umarł Koristo.
Al’Akadera, Kurhan Słońca – siedziba Dzieci Słońca, pradawnego ludu z północy Biaary, który został za czasów Drugiego Przebudzenia uwięziony przez Balaiaretha. Powrócą gdy Trójca wyłoni się z mroków przeszłości…
Wyspa Posągów – płonie na niej wieczny ogień życia.
Gatehir and’Mokhaar – pustynia zwana przez tubylców Patelnią. Tam wyłoniła otchłani piasków wyłoniła się świątynia Balaiaretha.
Dolina Kwiatów (dwadzieścia mil na południe od Jol) – tam wychował się Elian, tam też zginęła Yealena.
Góra Przymierza – miejsce ostatniego przymierza starszych ras z ludźmi.
Wyżyna Traw – miejsce ostatniej bitwy z Trójcą (ponad dwa tysiąclecia przed wydarzeniami opisanymi w Almanachu…).
Cesarstwa Nierytu – imperium obszarowo porównywalne z połową Tylerii. Ostatnie ludzkie królestwo rozciągające się aż po góry Krańca Świata i Ostatnie Pustkowie. Stąd pochodzi Miriam.
Księstwo Makograhu – niewielkie państewko, w którym znajdują się ostanie z magicznych akademii magicznych w krainach. Stąd pochodzi Flad’Nag i Nożownik.
Starsza Mowa (niektóre zwroty elfickie jak i krasnoludzkie).
Ithierirl aill‘Sivier – Narody Elfickie
Irrilium Avalln – Ziemia Narodzin
Ash Kazderv – krasnoludzie klany. Lud z Ziemi (Dzieci Kamienia).
Mitariell vli’Narss – Zmienny Wiatr (tak przez elfów zostali nazwani ludzie).
Dargeth Gashdar – Leśne Dzieci (tak przez krasnoludów zostali nazwani ludzie).
Karan’ Tag – Smocze Łzy, nazwa rasy krasnoludzkiej w ich ojczystej mowie. Tak nazwał ich Qrontag.
Queei’Kish – Tancerz Śmierci, pierwsze imię Sheer’Ghara.
Inne:
Vertlingowie – krasnoludowie w języku ludzi (we wspólnej mowie).
Avr – tytuł rycerski.
Mukqunn – krasnolud wydalony ze swego klanu i całej społeczności (wygnaniec, odmieniec, wywołaniec).
Tsun’Gu’Ri – konie-kameleony zmieniające swój kolor w zależności od otoczenia.
Kartevill – naznaczeni przez magię, służący mocy.
Miterowie – bezwolne istoty, najczęściej byli skazańcy przeróżnej maści. Służą Szarym Magom.
Żal – elficki miecz od zawsze należący do prawowitego króla Mythen. Wyryte są na nim słowa: Gdy nadchodzi pora w każdym sercu rodzi się odwaga. W jego głowni znajduje się jeden z Kamieni Życia. Miecz ten został przekuty z Daru Życia, (pierwszego miecza Ardvena Gathara).
A’gratth – jaszczuroludzie w języku krasnoludów. Tak nazwał tę rasę Tharagrim, Smoczy Król.
Rahghath gath’Hggarth – rasa jaszczuroludzi. Są nieznającymi lęku wojownikami, żyją pod ziemią i w głębi gór.
Ilaziir av’Exomonniqus Kezirr – Duch Zmierzchu Świata.
Mitha’ryll – najtwardszy metal wydobywany i kuty tylko przez krasnoludzkich rzemieślników.
Córy Zuriana – pochodzą z Krain Opadających Liści. Tam też znajduje się Twierdza Pasikonika do której zmierza Na’Zirr wraz z Vinnoną. Kolory oznaczają wśród nich stopnie w hierarchii społecznej (czarny oznacza najwyższą rangę).
Kirthassin (odmieńcy) – tak rdzenni mieszkańcy Biaary nazywają obcych.
Gwiazda Eliana – Zorza Zaranna.
Jesirren – Przesilenie jesienne.
Bazaltowy granit – najtwardsza skała w krainach.
Morth’Tag – Łza Śmierci, miecz Białego.
Szpony Północy – elitarne jednostki zakonu Siltana, oddziały specjalne. Noszą szare zbroje bez herbów.
Hanastien – rdzenni mieszkańcy Biaary.
Karthoghry (Bestie Cienia) – wysłani przez Balaiaretha pradawni łowcy. Jest ich pięcioro: Korht – Ogień, Hartui – Lód, Morthn – Wiatr, Lothyn – Kamień i najpotężniejszy z nich, czerwonooki Samun – Krew.
(W przygotowaniu Zew Krwi)